Ahududu klorozu ve tedavisi

Ahududu klorozu, yapraklar zamanında tedavi edilmezse bitkiye önemli ölçüde zarar verebilecek tehlikeli bir hastalıktır. Klorozun nedenlerini ve türlerini öğrenerek hastalığın aktif yayılmasını önleyebilir, ahududuları koruyabilir veya semptomlar ortaya çıktıysa tedavi edebilirsiniz.

Yoğun yeşilliklerle kaplı yeşil çalılar, günlük olarak klorofil sentezinde yer alır. Güneş ışığının etkisi altında bitkiler, hücrelere yeterli miktarda hayati enerji sağlamaktan sorumlu olan yaprak ve sürgünlerin rengini belirleyen bir pigment oluşturur.

Bu fenomenin çalı için tehlikesi oldukça açıktır. Gelişen kloroz çeşitli sorunlara yol açar.

1. Her aşamada gelişimin yavaşlaması.
2. Hücresel düzeyde yetersiz beslenme.
3. Yaprakların boyutunu küçültmek.
4. Meyveleri doğramak.
5. Ölü sürgünlerin solması.

Gelişen bir hastalığın belirtilerini görsel olarak tespit etmek mümkündür. Ahududu klorozunun ana semptomu, yaprak plakasının renginin değişmesidir. Yavaş yavaş parlar, ilk aşamada damarlar hala yeşil renklerini korur. Sonra tüm yaprak sonbahar rengini alır, ölür ve düşer. Aşağıdaki belirtiler de kloroz gelişiminin dolaylı belirtileri olabilir:

• meyveleri doğramak ve kurutmak;
• köklerin çürümesi;
• sayfanın boyutunu küçültmek;
• çiçek bırakıyor.

Sonbaharda, kloroz iyileşme görünümü verebilir. Bu dönemde yapraklar kısa bir süre yeşile döner. Hastalık geriliyor gibi görünüyor. Çoğu durumda, bu sadece bir yanılsamadır, gelecekte, tedavi için zamanında önlemler alınmazsa, bitki ölür. Klorozun sadece çalıları değil ağaçları da etkileyen bahçe bitkilerinin yaygın bir hastalığı olduğunu bilmek önemlidir. Enfeksiyon kaynağı elma ağaçları, yakınlarda büyüyen armutlar olabilir.

Kloroz, bitkileri transfer yoluyla enfekte eden viral bir enfeksiyondur. Böcek zararlılarının göçü yayılmasına katkıda bulunur. Yaprak biti larvaları en yaygın sorun kaynağıdır.

Kloroz 2 ana kategoriye ayrılır. Bunlardan ilki bulaşıcı kökenlidir. Virüs, larvalar ve yetişkin böcekler tarafından temas yoluyla oldukça aktif olarak bulaşır. Bitki dokularına nüfuz eder, yayılır, etkilenen alanı arttırır.

İkinci tip kloroz, bulaşıcı veya fizyolojik değildir. Bu durumda, yapraklardaki klorofil sentezinin ihlali birkaç nedenden kaynaklanabilir.

1. Yüksek alkali içeriği toprağın bir parçası olarak.
2. Su dolu kökler... Sürekli olarak gözlenebilir veya suyun geçici durgunluğundan, seviyesinde yoğun bir artıştan kaynaklanabilir.
3. Mineral eksikliği. Tipik olarak, bu kükürt, magnezyum veya demir eksikliği ile kendini gösterir.
4. Olumsuz hava veya iklim koşullarına maruz kalma. Uzun süreli yağışlar ve düşük atmosferik sıcaklıklar fotosentez süreçlerini bozabilir.
5. Yanlış sulama... Kök sisteminin çok soğuk suyla temasından sonra kısa süreli kloroz oluşabilir.Sulama işlemlerinin normalleşmesiyle birlikte, yeşilliklerin yeşil tonu bir hafta içinde geri yüklenir.

Klorozun gerçek doğasını yalnızca laboratuvar araştırmalarıyla belirlemek mümkündür.... Ancak bahçıvanların kendileri, doğru bir analiz yapmadan bu sorunu çözebilirler. Hastalığın gelişimine eşlik eden koşulların varlığına dikkat etmeye değer. Örneğin, bulaşıcı kloroz, büyüme mevsiminin en başından itibaren kendini gösterir, yapraklar çalı boyunca renk değiştirir. Ek semptom yoktur.

Bulaşıcı olmayan bir yapıya sahip kloroz ile eşlik eden semptomlara dikkat etmek gerekir. Toprakta yetersiz miktarda mineral bulunan bitkiler, ilk yeşil sürgünlerin ortaya çıkmasından çiçeklenme veya meyve verme anına kadar, büyüme mevsiminin herhangi bir aşamasında yaprak plakasının rengini değiştirebilir. Aynı zamanda, her maddenin eksikliği kendini kendi yolunda gösterir.

1. Demir eksikliği önce üst yapraklarda kloroz verir., sararma damarları etkilemeden plaka boyunca eşit olarak yayılır. Genellikle bu tür belirtiler, kireç bakımından zengin topraklarda yetişen çalılarda görülür.
2. Magnezyum noksanlığında ilk olarak alt yapraklarda fotosentez bozulur. Kloroz, bazen kırmızı veya turuncu bir renk tonu göstererek kenardan merkeze yayılır. Dışarıdan, renk değişiklikleri bir mozaiği andırabilir. Çoğu zaman, sorun kumda yetişen çalılarda kendini gösterir.
3. Kükürt klorozu atipiktir... Bu hastalık türünde önce damarlar sararır, ardından renk değişimi tüm yaprak plakasına yayılır.
4. Klorofil sentezinin ihlali ile kendini gösteren potasyum eksikliği farklı görünüyor... Merkezdeki yeşil kısmın korunmasıyla, yaprağın kenarının ağartılmasıyla kendini gösterir.
5. Azot klorozu çok yaygın değildir. Bu durumda yenilgi, çalının altındaki yapraklarla başlar. Bu durumda, yalnızca çizgilerin rengi bozulur.
6. Fazla alkali ile sarı alanlar çizgiler olarak görünür.... Damarlara paralel uzanırlar.

Tedaviye başlamadan önce, klorozun en belirgin nedenini dışlamaya değer. Bunu yapmak için toprağın bileşimini kontrol etmeniz gerekir. Fazla alkali, minerallerin kök sistemi tarafından emilmesini önler. Az miktarda toprak ayrılır, ardından konsantre sirke ile sulanır. Test numunesinde köpük göründüğünde, toprağın alkali olduğu sonucuna varılabilir.

Bu durumda, tedavi her zaman ahududuların yetiştiği alanda toprağın asitlenmesi ile başlar. Sulama için özel bir çözüm yapmak gerekir. 10 litre suya 1 g sitrik asit eklenir. Toprak onunla düzenli sulama modunda haftalık veya 14 günde bir nemlendirilir.... Test periyodik olarak tekrarlanarak asitlendirmeye devam edilir. Bu, sirke ile temas reaksiyonu görünene kadar yapılmalıdır.

Asit-baz dengesinin normalleşmesi görünür bir sonuç vermezse, besin eksikliğini telafi ederek bulaşıcı olmayan klorozun semptomatik tedavisini yapmaya değer. Bu durumda prosedür aynı olacak, sadece kullanılan besin türü değişecektir.

1. Yapraktan besleme yapmak. Yaprakları ve sürgünleri gerekli mineral madde çözeltisiyle püskürtmek.
2. Yeşillik izleme... Beslendikten sonra bitkinin durumunu dikkatlice izlemek gerekir. 3-4 gün sonra yeşillik gölgesi normale dönerse, tedavi doğrudur.
3. Kök besleme yapmak. Püskürtme için kullanılan aynı mineraller toprağa eklenir.
4. 30 gün sonra tekrar kontrol... Tekrarlanan kloroz belirtileri ortaya çıktığında, tekrar kökte üst pansuman yapılır. Semptomlar tamamen ortadan kalkana kadar 7-10 gün aralıklarla ilaçlama yapılabilir.

Viral kloroza karşı önlemler daha kararlı bir şekilde alınmaktadır. Hastalığın bulaşıcı nedeni doğru bir şekilde belirlenirse, hastalıklı çalıların çıkarılması ve yakılması yayılmasını önlemeye yardımcı olacaktır. Ahududu zayıf bir yenilgiyle, sadece etkilenen yaprakları keserek bu olmadan yapabilirsiniz. Daha sonra, geliştirme aşaması dikkate alınarak standart şemaya göre işleme yapılır.

1. Böbrekler şişene kadar. Bu aşamada, en etkili çözüm, çalının% 3'lük bir Bordo sıvısı çözeltisi ile yapraklara püskürtülmesidir.
2. Sonbaharda, verimli çalılar "Fundazol" ile tedavi edilebilir. % 0.1 veya "Topaz" konsantrasyonunda.

Bitkileri klorozdan tamamen korumak imkansızdır. Ancak, bulaşıcı olmayan formlarını geliştirme risklerini azaltmanın mümkün olduğu basit önleyici tedbirler vardır. Örneğin, ahududuları toprağa dikmeden önce, toprağa çivi veya diğer demir içeren nesneleri gömebilirsiniz. Oksitlendiğinde, demir yavaş yavaş toprağa girerek bitkiye bu elementi sağlar.

Ayrıca önleyici tedbirler, bitkinin doğru tarım teknolojisi ile ilişkilendirilebilir. Ahudududaki çalılar, kök bölgesinde yeterli nem dengesini korumak için birbirinden oldukça uzak bir yere yerleştirilmelidir. Yabani ot kontrolü, viral kloroz kaynağı olabileceğinden önemli bir önleyici tedbirdir.

Zararlıların zamanında yok edilmesi de büyük önem taşımaktadır.